به گزارش افغان نیوز: مرد جوانی روی نیمکت ایستگاه موترهای سواری کنار جاده که سایبان آن چتر مناسبی برای حفاظت از باران شدید بهاری می باشد، با مبایلش مشغول است. به لباس او نگاه کردم، تصورم این بود که به محفل دعوت است؛ لباس سفید افغانی به تن داشت و کفش هایش تازه واکس خورده بود؛ اما رفتارش نشان دهنده چیزی دیگری بود؛ موتر های شهری هر از چند گاهی به عنوان مشتری برای او بوق میزدند، اما اکثر موتر ها بدون اعتنا به او با سرعت از جاده عبور میکردند، این امر مرا بیشتر کنجکاو کرد تا سوال های از او بپرسم.
کنارش رفتم بعد از سلام، گفتم به عروسی دعوت هستید؟ نزدیک چاشت است چرا به صدای بوق موتر ها جواب نمیدهید؟ گفت؛ من جایی نمیروم و اینجا منتظر کسی هستم، اگر عروسی دعوت میبودم، آنجا بودم و با اشاره دست اش ده متر آن طرف تر را نشان داد و گفت که ایستگاه موتر های شهری، چوک کوته سنگی است.
جواب او مرا وا داشت تا بیشتر با او صحبت نمایم، این جوان 25 ساله غلام رسول نام دارد و روی چوکی ایستگاه شهری جاه خوش کرده و انتظار آمدن نامزدش را از دانشگاه می کشد.
او در جواب یکی از سوال هایم راجع به ایستگاه های شهری که تازه شهرداری در کنار جاده ها ایجاد کرده است با زبان عامیانه بیان کرد:"بیادر، کار های حکومت همیشه سرچپه است، ایستگاه موتر ها آنجاست، چوکی هایش اینجا نصب شده است هیچ موتری برای سوار کدن سواری اینجا بریک نمیکنه، مردم را هم میبینی که سرچوک ایستاد شدن تا به موتر سوار شوند".
غلام رسول گفت که از میان هر ده ایستگاه شهری که شهرداری ایجاد کرده تنها یکی از آن در جای مناسب ایجاد شده و 9 ایستگاه دیگر در جاهای قرار گرفته که مردم و موتر های شهری به آن توجه ندارند.
او علاوه کرد:" این چوکی ها برای انسان های بیکار مثل من که انتظار آدم را می کشد خوب است نه برای کسانی که منتظر موتر هستند".
شهرداری کابل به تازگی 264 ایستگاه شهری را در 9 مسیر ایجاد کرده که کار نصب آنها هنوز به پایان نرسیده است، این ایستگاه ها شامل دراز چوکی ها، سایبان و چراغ سولری می باشد.
جلیل سلطانی سخنگوی شهردای کابل می گوید که این 9 مسیر شامل جاده های دارالامان، جاده شهید مزاری، سرک سیلو، سرک مکرویان، چهارراهی عبدالحق، ده افغانان و خیرخانه می باشد.
اما شهروندان کابل شاکی اند که این ایستگاه ها در جاهای مناسب آن نصب نشده و از آن به صورت درست استفاده صورت نمیگیرد.
صد متر دور تر، مرد دیگری ابزار برنایی در دست دارد و ایستاده است تا به موتر سوار شود؛ اسم این وی حیات الله است. او میگوید که دریوران موتر های شهری، قانون را رعایت نمی کنند و به ایستگاه ها توجه ندارند، هرجا که مشتری ایستاده بود، همانجا سواری می گیرند.
حیات الله با اشاره دست، آن سوی جاده را نشان میدهد که روی نیم کت ایستگاه، مرد ژولیده یی یک بوری چرکین را زیر سرش گذاشته و خوابیده است. وی می گوید که این ایستگاه ها جای مناسب برای استراحت معتادان شده و هنگامی که یک معتاد با آن لباس چرکین و بوی تعفن روی چوکی بخوابد، دیگر کسی جرئت نمی کند، روی آن منتظر موتر بماند.
این مرد پس از اندکی گفتگو با من به موتر نوع تونس سوار شد، مسیر من نیز با او یکی است و به موتر سوار شدم، از دریور موتر که ظاهرا ازدحام ترافیکی او را خسته کرده بود، پرسیدم چرا موترش را در مکان های که ایستگاه ایجاد شده برای گرفتن مشتری توقف نمیدهد.
دریور با لحن اندک عصبانی گفت:" وقتی یک نفر سواری در چوکی های ایستگاه نیست مه موتر را برای پدرم ایستاد کنم؟".
او پس از گفتن این سخن لحن خویش را آرام تر کرد و ادامه داد که دریور موتر را جایی متوقف میکند که آنجا مشتری باشد و مردم ما فرهنگ استفاده از ایستگاه ها را نمیدانند، به همین دلیل در بسیاری از چهارراه های شهر کابل، ازدحام ترافیکی ایجاد میشود، اما ایستگاه ها بدون استفاده می مانند.
وی بیان داشت که شهرداری کار خوبی کرده اما باید فرهنگ سازی شود تا مردم بدانند که بعد از این سر چهار راه ها منتظر موتر شهری نباشند، بلکه در ایستگاه های مشخص انتظار بکشند.
جلیل سلطانی در این مورد میگوید که پس از تکمیل ساخت ایستگاه ها شهرداری روی فرهنگ سازی و آگاهی دهی به مردم نیز کار خواهد کرد.
سخنگوی شهرداری کابل تاکید میکند که نقش رسانه ها در مورد آگاهی دهی فرهنگ شهر نشینی موثر است و باید کارمندان رسانه یی با دولت در این مورد همکار باشد.
وی همچنان علاوه کرد که اگر مردم از ایستگاه ها استفاده نمایند، خودشان راحت هستند و ازدحام ترافیکی نیز کاهش میابد و مشکلات شهری نیز ازبین میرود.
عدم استفاده از ایستگاه های شهری بخشی از مشکلات شهری در کابل است که نبود فرهنگ درست و نهادینه شدن بی نظمی ترافیکی، زندگی را بر مردم این شهر دشوار کرده و نیاز است تا مردم، حکومت و نهاد های آموزشی در کنار هم فعالیت کنند تا به بی نظمی های شهری پایان دهند.
"حبیبه حبیبی"