آژانس-افغان-خبر

سرویس : فرهنگی | کد خبر : 16917 | تاریخ : 1399/05/29-14:00:48 |پرینت

نمایش دردها و روزهای خونین کابل در قالب هنر

نمایش-دردها-و-روزهای-خونین-کابل-در-قالب-هنر
مسوولان موسسه "هنری تصویر سکوت" حوادث خونین چند ماه گذشته شهر کابل را مستند سازی کرده و می‌گویند: این گونه رویداد‌ها که در نتیجه ناکارایی حکومت اتفاق افتاده است، باید به عنوان واقعیت‌های عینی تاریخ اجتماعی کشور در حافظه مردم زنده بماند.

به گزارش افغان نیوز: عنایت الله خالق‌یار، فعال هنری و مسوول موسسه تصویر هنری سکوت گفت که در این نمایشگاه هنری و ادبی، حوادث اخیر شهر کابل که در جریان قرنطین رخ داده است به عنوان درد و رنج مردم افغانستان به نمایش گذاشته شده است.

آقای خالقیار گفت که رخدادهای اخیر شهر کابل که در نتیجه ناکارایی حکومت اتفاق افتاده است، باید به عنوان واقعیت‌های عینی تاریخ اجتماعی کشور در یاد و خاطره مردم افغانستان زنده بماند.

او افزود که تقابل حکومت با شهروندان نیز در این نمایشگه به تصویر کشیده شده و حکومت آن چیزی را که به شهروندان خود وعده می‌دهد نه به آن باور دارد و نه هم به آن عمل می‌کند. چنین رویکرد، درد و رنج مردم افغانستان را چند برابر کرده است.

آقای خالقیار گفت که حکومت در حمایت از هنر و هنرمندان سلیقه‌ی عمل می‌کند و بیشتر روی هنرمندانی سرمایه گذاری می‌کند که به دنبال ترویج تجارت است؛ اما نسبت به هنرمندان که در عرصه هنر و فرهنگ تلاش و کار عملی می‌کنند، هیچ گونه توجهی ندارد.

او بیان کرد که مردم از هنر به ویژه هنر نقاشی استقبال می‌کند و پذیزای آن هستند و میزان استقبال از هنر وابسته به رشد فرهنگی جامعه می‌باشد.

رویا حسینی، نقاش در موسسه هنری تصویر سکوت نیز گفت که در این نمایشگاه بیشتر به مسائلی پرداخته شده که حکومت نسبت به آن بی توجه بوده و این مسائل حاکی از واقعیت‌های عینی و روزمره‌ای شهروندان افغانستان است.

به گفته خانم حسینی؛ حکومت بیشتر از هنرمندانی حمایت می کند که موافق با سیاست‌ها و برنامه‌های آن عمل می‌کند و از آن شمار هنرمندان که در زمینه هنر و تاریخ هنر کار علمی انجام می‌دهند، حمایت نمی‌کند.

به باور او؛ بی‌توجهی حکومت نسبت به کارهای هنری و فرهنگی سبب شده که هنر در کشور رشد آنچنانی نداشته باشد و بیشتر هنرمندان کشورهای بیرونی را برای کارهای هنری خود انتخاب و افغانستان را ترک مایند.

کریمه خالقیار، نقاش و عضو موسسه تصویر سکوت گفت که در نقاشی‌هایش بیشتر دردهای و واقعیت‌های را به تصویر می‌کشد که حکومت عملا از آن چشم پوشی می‌کند.

خانم کریمی افزود که تاریخ نوشتاری یک جامعه بدون هنر نقاشی تاریخ گنگ و نا روشن است و هنرورزانی که در این نمایشگاه اشتراک کرده اند، بیشتر گوشه‌های را به تصویر کشیده اند که تاریخ‌نگار نسبت به آن بی توجه و یاهم مستند سازی آن از طریق کارهای نوشتاری دشوار است.

بااین‌همه، نمایشگاه موسسه تصویر سکوت؛ درد ها و زخم‌های را از مردم افغانستان به نمایش گذاشته است که با گذشت 101 سال از استرداد استقلال افغانستان هنوز التیام نیافته است.