فراموشی یک قوم، نابودی فرهنگ ملی را رقم می‌زند
به گزارش افغان نیوز؛ محمد طاهر ظهیر، وزیر اطلاعات و فرهنگ، امروز( سه‌شنبه، ۱۲ حوت) در مراسم تجلیل از روز فرهنگ بلوچ، گفت که در جریان امسال ۲۰ مورد فرهنگ غیر ملموس ملی شناسایی و از این میان پرونده ۳ مورد آن از جمله رباب، اتن ملی و مینیاتوری سبک بهزاد برای ثبت به سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد" یونسکو" فرستاده شده است.
آقای ظهیر افزود که بر بنیاد قانون اساسی و سایر قوانین حاکم در کشور، افغانستان خانه مشترک تمامی اقوام با فرهنگ‌های مختلف بوده و از حقوق سیاسی و مدنی مساوی برخوردارند و هیچ گروهی قومی و زبانی نمی‌تواند عرصه را برای فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی اقوام دیگر تنگ نماید.
به باور او؛ تقویت خورده فرهنگ‌های محلی در کشور باعث غنامندی فرهنگ ملی افغانستان شده و نباید این پاره فرهنگ‌های محلی در میان اقوام مختلف در کشور نادیده گرفته شود.
محب‌الله صمیم، وزیر سرحدات و قبایل در تجلیل از روز فرهنگ بلوچ گفت که در افغانستان ۴۰ قدم مختلف با فرهنگ‌های متفاوت زندگی می‌کنند و این اختلاف فرهنگی باعث تقویت و غنامندی فرهنگ ملی کشور می‌شود.
آقای صمیم بیان کرد که وزارت سرحدات و قبایل از فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ بلوچ حمایت می‌کند و قوم بلوچ در کنار سایر اقوام ساکن در کشور مالک افغانستان است و از حقوق سیاسی و مدنی مساوی برخوردار است.
نظام فطرت بلوچ، رییس شورای بلوچ‌های افغانستان گفت که سرنوشت اقوام با تاریخ و فرهنگ آنها وابسته است و گرامی‌داشت از فرهنگ و تاریخ یک قوم به معنای تبعیض و تضاد با سایر گروه‌ها و اقوام نیست بلکه بازتاب زیبایی‌ها و ظرفیت‌های موجود فرهنگی، میان خورده فرهنگ‌ها است.
آقای بلوچ از حاشیه قرار گفتن قوم بلوچ از سوی دولت انتقاد کرده و گفت که بلوچ‌ها در افغانستان زیر فشار‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار دارند و در مظلومیت زندگی می‌کنند.
او بیان کرد که بیش از ۶ میلیون بلوچ در ۲۹ ولایت افغانستان زندگی می‌کنند اما از اساسی ترین حقوق شان محروم هستند. او تاکید کرد که حکومت‌های محلی نسبت به بلوچ‌ها بی توجه بوده و حکومت مرکزی نیز بلوچ را یک قوم کوچک محدود به ولایت نیمروز می‌داند.
این درحالی است که بیشتر اقلیت‌های قومی ساکن در افغانستان با مشکلات و تبعیض‌های گوناگون مواجه اند. اقلیت‌های قومی در شرایط کنونی صلح و جنگ افغانستان می‌گویند که در پروسه‌های ملی و صلح کنار گذاشته شده و دولت نسبت به آنها بی توجه است.