به گزارش افغان نیوز؛ این کارشناسان در گزارشی تازهی گفتهاند که حکومت طالبان با تحکیم کنترل خود بر افغانستان، روابط نزدیک خود را با القاعده حفظ میکنند و تهدید نظامی اصلی در برابر آنها، گروه داعش و «جبهه مقاومت» متشکل از نیروهای امنیتی حکومت پیشیناند.
در این گزارش آمدهاست که داعش و القاعده پیش از سال ۲۰۲۳ توان حملات بینالمللی را نخواهند داشت؛ اما حضور و فعالیت این گروهها در افغانستان مایه نگرانی کشورهای منطقه و جهان شدهاست.
طبق این گزارش، طالبان برای مبارزه با گروه داعش سه واحد نیروهای ویژه را زیر نام «قطعه سرخ» ایجاد کردهاند.
گزارش افزودهاست که که ظهور «جبهه مقاومت ملی» و «جبهه آزادی افغانستان» متشکل از نیروهای امنیتی پیشین، «طالبان را به در پیش گرفتن تدابیر تهاجمی علیه افراد غیرنظامی مظنون به حمایت از عملیاتهای ضد طالبان سوق دادهاست».
این در حالی است که از چند ماه به اینسو «جبهه مقاومت ملی» ادعا میکند که عملیات خود علیه طالبان را در برخی از ولایات شمال و شمال شرقی تشدید کردهاست.
در کنار این جبهه، جبهه دیگری به نام آزادگان افغانستان نیز ادعا کردهاست که چندین عملیات را بر ضد طالبان در برخی از ولایات انجام دادهاست.
از سوی دیگر، کارشناسان سازمان ملل گفتهاند در حالیکه طالبان به دنبال بهرسمیت شناختن بینالمللی، تعامل مجدد با سیستم مالی بینالمللی و دریافت کمک برای مقابله با بحران فزاینده اقتصادی و انسانی در افغانستان بودهاند، تحکیم کنترلشان بر این کشور، عمدهترین نگرانیشان بودهاست.
در گزارش آمدهاست: «اما از زمان به دستگرفتن قدرت، عوامل زیادی باعث ایجاد تنشهای داخلی در جنبش طالبان شدهاست که منجر به این تصور میشود که حکومت طالبان آشفته، از همگسیخته و مستعد تغییر سیاستها و عقبنشینی از وعدهها بودهاست.»
کارشناسان سازمان ملل افزودهاند: «معضل اصلی این است که چگونه یک جنبش با ایدئولوژی انعطافناپذیر میتواند با جامعهای که در ۲۰ سال گذشته تکامل یافتهاست، تعامل کند. فشارهای بیشتر حول محور قدرت، منابع و تقسیمات منطقهای و قومی است.»
کارشناسان سازمان ملل گفتهاند: «آنها ارزیابی میکنند که حتی اگر هیچ امتیاز قابل توجهی ندهند، جامعه جهانی در نهایت آنها را به عنوان دولت افغانستان به رسمیت میشناسد، به ویژه در صورت عدم یک دولت در تبعید یا مقاومت قابل توجه داخلی.»
به گفته این گزارش، تاکنون تلاشهای طالبان برای به رسمیتشناختن و کمکهای کشورهای غربی با شکست مواجه شدهاست، عمدتاً به این دلیل که دولت نمایندهتری تشکیل ندادهاند، و افزون بر آن محدودیتهایی را برای آموزش، زندگی، کار و سفر زنان وضع کردهاند.