به گزارش افغان نیوز: به گفته او، تنها در چند ماه گذشته بیش از ۴۰۰ مرکز صحی در سراسر افغانستان بسته شدهاند؛ رویدادی که باعث محروم شدن حدود سه میلیون نفر از خدمات ابتدایی و حیاتی صحی شده است.
فلیچر میگوید در برخی شفاخانههای جنوب افغانستان، شرایط بهقدری وخیم است که تا چهار کودک به طور همزمان در یک بستر بستری میشوند و داکتران با تصمیمهای دشوار و دردناک در مورد اولویتبندی بیماران مواجهاند.
او تأکید کرده است که وضعیت فعلی نتیجه مستقیم کاهش بودجههای بشردوستانه است که بسیاری از برنامههای کلیدی سازمان ملل و نهادهای همکار را فلج کرده است.
فلیچر در ادامه از کشورها و نهادهایی که کمکهای بشردوستانه را به افغانستان قطع یا کاهش دادهاند، خواسته است تا برای درک عمق فاجعه، از نزدیک از مراکز درمانی چون شفاخانه قندهار بازدید کنند و با بیماران و کارمندان صحی گفتگو داشته باشند.
او افزوده است: «تصمیمهایی که در پایتختهای جهان گرفته میشود، پیامدهای فوری و جدی در مناطق آسیبپذیر دارد. ما نمیتوانیم انسانها را قربانی اختلافات سیاسی کنیم.»
این اظهارات در حالی مطرح میشود که افغانستان با یکی از بدترین بحرانهای انسانی در جهان روبهروست. کاهش کمکهای جهانی، همزمان با رکود اقتصادی، خشکسالی، بیکاری و کاهش سطح دسترسی به خدمات صحی و غذایی، میلیونها نفر را در معرض فقر، گرسنگی و بیماری قرار داده است.
سازمان ملل متحد و نهادهای امدادی بارها هشدار دادهاند که برای جلوگیری از فاجعه انسانی در افغانستان، جامعه جهانی باید دوباره برای تأمین بودجه برنامههای حیاتی اقدام کند.