نفس تازه برای کابل؛ پروژه انتقال آب بند قرغه به کابل افتتاح شد

به گزارش افغان نیوز: این پروژه که با هزینه ۱۶۹ میلیون افغانی و طی مدت ۱۸ ماه عملی شده، از سوی یونیسف تمویل گردیده و شرکت دولتی آبرسانی و فاضلاب شهری مجری آن بوده است.

در این پروژه، بیش از یک هزار و ۱۳۰ متر پایپ پلی‌اتیلنی با قطر ۴۵۰ میلی‌متر برای انتقال آب از بند قرغه تا ذخیره‌گاه پولی‌تخنیک نصب گردیده است. همچنین حفاری دو حلقه چاه عمیق، ساخت اتاقک‌های نگهداری چاه، نصب ترانس برای جنراتور، و احداث دیوارهای محافظتی از دیگر اجزای این طرح است.

ظرفیت ذخیره‌سازی آب در این پروژه تا ده هزار مترمکعب در مخزن باغ‌بالا در نظر گرفته شده است.

به گفته مقامات، این پروژه توانایی تأمین آب سالم برای حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار نفر را دارد، اما در عین حال به طور غیرمستقیم حدود ۱۴۱ هزار خانواده را نیز در بخش‌هایی از کابل منتفع خواهد ساخت.

مراسم افتتاح این پروژه با حضور وزیر اقتصاد، والی کابل، معین وزارت زراعت، رئیس شرکت امارتی آبرسانی و فاضلات شهری و نمایندگانی از سازمان ملل برگزار شد.

در این مراسم، والی کابل این پروژه را «یک دستاورد مهم و امیدبخش برای شهروندان» خواند و آن را در راستای اولویت فوری دولت برای تأمین آب صحی توصیف کرد.

وزیر اقتصاد نیز با تأکید بر اینکه «آب، مایه زندگی است» گفت که مدیریت آب‌های سطحی و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های آبی، تعهد ملی دولت است.

در همین حال، رئیس شرکت امارتی آبرسانی با اشاره به تأثیر تغییرات اقلیمی بر منابع آبی کابل، اجرای این پروژه را گام آغازین برای رسیدن به خودکفایی در مدیریت آب آشامیدنی دانست.

وی افزود که سطح آب‌های زیرزمینی در کابل طی سال‌های اخیر تا ۵ متر کاهش یافته و از میان ۷۱ حلقه چاه فعال، ۲۷ حلقه خشک شده‌اند. در برخی مناطق مانند تایمنی و قوای مرکز، شهروندان ناچارند روزانه تا ۱۵ دقیقه برای آوردن آب پیاده‌روی کنند.

با وجود این دستاورد، بحران آب در کابل به‌دلیل خشک‌سالی، افزایش جمعیت و استفاده بی‌رویه از منابع زیرزمینی، همچنان جدی است.

مقام‌ها تأکید کردند که پروژه‌هایی مانند انتقال آب از بند شاه‌توت و دریای پنجشیر با ظرفیت سالانه ۱۲۰ میلیون مترمکعب، در دست اجرا قرار دارند.

همچنین مطالعاتی برای استفاده از کانال خروجی بند قرغه جهت تغذیه مجدد آب‌های زیرزمینی ناحیه پنجم نیز جریان دارد.

در مجموع، پروژه قرغه را می‌توان گامی مثبت در مسیر مهار بحران آب دانست؛ اما موفقیت کامل در گرو سرعت‌بخشی به پروژه‌های مکمل، اجرای سیاست‌های احیای منابع زیرزمینی و تداوم حمایت‌های بین‌المللی خواهد بود.

درحالی‌که مردم کابل چشم‌انتظار تحقق وعده‌های "آب پایدار" مانده‌اند، ادامه بی‌عدالتی در دسترسی به آب می‌تواند به نارضایتی و حتی بی‌ثباتی اجتماعی منجر شود.