روند تدوین طرح سازگاری اقلیمی برای کابل و پروان آغاز شد
به گزارش افغان نیوز: این نشست به ریاست ملا زین‌العابدین عابد، معین پالیسی و مسلکی این اداره، و با حضور نمایندگان ادارات ذی‌ربط، کارشناسان محیط زیست و مسئولان مؤسسه AWEC برگزار شده است.
در این نشست، پیش‌نویس طرح سازگاری اقلیمی برای دو ولایت یادشده ارائه گردید و از شرکت‌کنندگان خواسته شد که دیدگاه‌ها و پیشنهادات خود را برای غنای بیشتر این سند ارائه دهند.
آقای عابد تأکید کرد که افغانستان از جمله کشورهایی است که به‌شدت از پیامدهای تغییرات اقلیمی آسیب می‌بیند، در حالی که سهم آن در تولید گازهای گلخانه‌ای بسیار ناچیز است.
به گفته او، با وجود اینکه افغانستان تنها حدود ۰.۸ درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان را تولید می‌کند، اما در فهرست ششمین کشور آسیب‌پذیر جهان در برابر تغییرات اقلیمی قرار دارد.
بر اساس گزارش‌های رسمی، میانگین دمای سالانه افغانستان از سال ۱۹۵۰ تاکنون حدود ۱.۸ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است که پیامدهای جدی بر منابع طبیعی، اکوسیستم‌ها و امنیت غذایی داشته است. اداره ملی حفاظت محیط زیست هدف از این طرح را تقویت آمادگی در برابر آثار اقلیمی و تطبیق اقدامات مؤثر برای محافظت از منابع و معیشت مردم عنوان کرده است.
پلان سازگاری اقلیمی بخشی از برنامه ملی سازگاری (NAP) است که توسط بخش تغییرات اقلیمی و سازگاری اداره ملی حفاظت محیط زیست تهیه می‌شود.
این اداره مسئولیت هماهنگی با وزارت‌خانه‌ها، نهادهای مدنی و سازمان‌های بین‌المللی مانند UNFCCC را بر عهده دارد. پروژه‌های مرتبط با این برنامه در همکاری با وزارت زراعت، آبیاری و مالداری در برخی ولایت‌ها اجرا می‌شود و بر بهبود معیشت کشاورزان، افزایش ظرفیت‌های محلی و ساخت یا بازسازی زیرساخت‌های مدیریت آب تمرکز دارد.
هرچند کابل و پروان پیش‌تر در طرح‌های عملیاتی ذکر نشده بودند، اما قرار است اکنون به‌عنوان مدل‌های ولایتی برای انطباق با شرایط محلی وارد برنامه شوند.
اداره ملی حفاظت محیط زیست در یک‌سال گذشته با نهادهای بین‌المللی چون UNDP، GEF و UNIDO برای اجرای پروژه‌هایی به ارزش ۴۰ میلیون دلار همکاری کرده که بخشی از آن برای توسعه ظرفیت سازگاری و افزایش آگاهی عمومی در برابر تغییرات اقلیمی مصرف شده است.
کارشناسان محیط زیست باور دارند که برگزاری چنین نشست‌های مشورتی می‌تواند نقش مهمی در تدوین سیاست‌های کاربردی ایفا کند. به گفته آنان، مشارکت فعال مردم و نهادهای محلی در تدوین پلان سازگاری، کلید موفقیت و انعطاف‌پذیری این برنامه‌ها در برابر تحولات اقلیمی آینده خواهد بود. تعامل مؤثر میان اداره ملی و نهادهای تخصصی و بین‌المللی، از دید ناظران، زمینه‌ساز اجرایی شدن برنامه‌ها در سطح محلی و ملی است و می‌تواند در بلندمدت به کاهش آسیب‌پذیری افغانستان در برابر بحران اقلیمی کمک کند.