یک فعال حقوق زن در گفتگو با افغان خبر:
حضور زنان در ادارات دولتی انگشت شمار است / وجود وزارت امور زنان، زمینه تبعیض جنسیتی را فراهم می کند
آرزو نورستانی، استاد دانشگاه و فعال حقوق زن، در یک مصاحبه اختصاصی به آژانس افغان خبر گفت؛ با وجودی که زنان در مدت ۱۵ سال گذشته پس از سقوط گروه طالبان پیشرفت‌های زیادی کرده اند، اما کافی نبوده است.
خانم نورستانی گفت؛ حضور زنان در ادارات دولتی همانند دانه‌های شطرنج است و حکومت در مدت ۱۵ سال تنها در شعار از زنان حمایت کرده است.
نورستانی بیان کرد؛ حضور زنان در فعالیت های سیاسی و اجتماعی در کابل را نمیتواند به نمایندگی از تمام افغانستان حساب کرد و خانم‌ها در بیشتر ولایات کشور در فعالیت های سیاسی و اجتماعی حضور ندارند، وی از ولایات فراه، قندهار، زابل به طور نمونه ذکرکرد و افزود؛ حکومت باید تلاش کند حضور زنان را در این ولایات موثر و بیشتر سازد.
به گفته‌ی این استاد دانشگاه چند زن انگشت شمار در ترکیب حکومت کافی نیست.
خانم نورستانی افزود؛ نهادهای مدنی، دولتی و خارجی باید برای بهتر شدن شرایط زنان و حضور آنها در فعالیت های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بیشتر تلاش نمایند.
او خاطر نشان ساخت؛ فرهنگ و عرف ناپسند حاکم در جامعه‌ی افغانستان سبب میشود که زنان در خارج از خانه فعالیت کرده نتوانند و تنها در چهارچوب خانه عمر خود را سپری کنند. او افزود؛ زنان توانایی کار کردن همانند مردان در هر اداره را دارند.
به باور بیشتر مردم افغانستان؛ زنان باید فرزند به دنیا بیاورند و فرزند پرورش دهند.
این استاد دانشگاه گفت؛ راه یابی زنان در ادارات دولتی با مشکلات زیادی روبرو است که این مشکلات شامل (فساد اخلاقی، فساد اداری، و تقاضای نامشروع از زنان) میباشد.
به گفته‌ی خانم نورستانی، زنان به دلیل تقاضاهای نامشروع جنسی که از سوی مدیران ادارات دولتی و غیر دولتی انجام میشود به ادارات راه پیدا کرده نمیتوانند. او افزود؛ اگر زنان به تقاضاهای نامشروع پاسخ مثبت دهند صاحب شغل میشوند و اگر جواب رد بدهند صاحب کار نمیشوند.
خانم نورستانی با اشاره به جایگاه وزارت امورزنان گفت:" موجودیت وزارت امور زنان خود زمینه تبعیض جنسیتی را بین مردان و زنان فراهم میکند. او افزود؛ موجودیت وزارت امور زنان نشان دهنده این است که زنان تنها در این وزارت حق دارند که فعالیت کنند نه بیشتر از آن".
به گفته او حکومت همواره سیاست حمایت از زنان را اعلام میکند اما سیاست گذاری بدون عمل هیچ دردی از این طبقه را درمان نمیکند.
به گفته‌ی آگاهان، زنان باید به استعدادهای خود باور داشته باشند؛ علم بیاموزند و با تبعیض مبارزه کنند.