در شرایطی که حملات اوکراین با استفاده از موشک‌های دوربرد آمریکایی واکنش شدید مسکو را برانگیخته است، «سرگئی ریابکوف»، معاون وزیر خارجه روسیه، هشدار داد که خطر تقابل اتمی میان روسیه و ایالات متحده آمریکا وجود دارد.
به گزارش افغان نیوز؛ ریابکوف در مصاحبه با خبرگزاری تاس، به مقاله‌ای از وبگاه آمریکایی ساینس تایمز اشاره کرد که در آن درباره احتمال وقوع درگیری اتمی میان مسکو و واشنگتن بحث شده بود.
وی اظهار داشت: «ما پیش‌تر هر آنچه لازم بود درباره سناریوهای استفاده از سلاح‌های اتمی گفته‌ایم. اظهارات رئیس‌جمهور و مبانی به‌روز شده سیاست دولت روسیه در زمینه بازدارندگی اتمی، همگی این موضوع را روشن کرده است.»
او با تأکید بر وجود خطر تقابل اتمی، گفت: «متأسفانه احتمال وقوع چنین سناریوی فاجعه‌باری وجود دارد. ما تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آن به کار خواهیم گرفت، اما این مسئله تنها به ما بستگی ندارد.»
پیش از این، آندری کلین، سفیر روسیه در بریتانیا، نیز هشدار داده بود که حمایت‌های نظامی بریتانیا از اوکراین، به‌ویژه تأمین موشک‌های دوربرد، خطر تقابل میان قدرت‌های اتمی را افزایش داده است.
ریابکوف در ادامه افزود: «در گذشته، مطالعات متعددی توسط متخصصان انجام شده تا پیامدهای احتمالی جنگ اتمی ارزیابی شود. اما امروز، وضعیت به‌مراتب دشوارتر و متشنج‌تر از قبل است.»
هشدارهای مقام‌های ارشد روسیه درباره خطر تقابل اتمی، در پی تشدید درگیری‌ها در اوکراین و حمایت نظامی گسترده کشورهای غربی، از جمله ایالات متحده و بریتانیا، از کی‌یف مطرح شده است.
این اظهارات نشان‌دهنده افزایش نگرانی‌ها در مورد احتمال گسترش درگیری‌ها به جنگی فراگیر است. روسیه تأکید دارد که ارسال تسلیحات پیشرفته، از جمله موشک‌های دوربرد به اوکراین، می‌تواند تعادل راهبردی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و خطر برخورد مستقیم میان قدرت‌های اتمی را افزایش دهد.
اظهارات معاون وزیر خارجه روسیه در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب گسترده‌ای داشته و تحلیل‌گران آن را هشداری جدی برای جامعه جهانی تلقی کرده‌اند. در این میان، درخواست‌هایی برای گفت‌وگو و دیپلماسی میان قدرت‌های بزرگ به‌منظور جلوگیری از تشدید بحران به گوش می‌رسد.
به نظر می‌رسد که همچنان خطر تقابل نظامی در سایه رقابت‌های ژئوپلیتیکی و تحرکات نظامی در منطقه وجود دارد و نقش دیپلماسی در این شرایط بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.
جنگ اوکراین و روسیه که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های ژئوپلیتیکی قرن بیست‌ویکم شناخته می‌شود، در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ آغاز شد. این درگیری زمانی شکل گرفت که روسیه حمله‌ای گسترده را به خاک اوکراین آغاز کرد و آن را «عملیات ویژه نظامی» نامید.
پس از انقلاب موسوم به «میدان» در اوکراین در سال ۲۰۱۴، که منجر به سرنگونی دولت طرفدار روسیه به رهبری ویکتور یانوکوویچ شد، روسیه شبه‌جزیره کریمه را به خاک خود الحاق کرد. این اقدام باعث تنش‌های شدید با غرب و اوکراین شد. همزمان، در مناطق شرقی اوکراین، به ویژه دونتسک و لوهانسک، گروه‌های جدایی‌طلب مورد حمایت روسیه اعلام استقلال کردند و درگیری‌های محلی آغاز شد.
یکی از دلایل کلیدی تنش میان روسیه و غرب، گسترش ناتو به سمت شرق اروپا بود. روسیه این گسترش را تهدیدی علیه امنیت خود می‌دانست. اوکراین تمایل داشت به ناتو و اتحادیه اروپا بپیوندد، که این مسئله حساسیت‌های روسیه را افزایش داد.
از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲، درگیری‌های محدود در شرق اوکراین ادامه داشت، اما مذاکرات صلح مانند توافق‌نامه مینسک نتوانست به یک راه‌حل پایدار منجر شود.
در فوریه ۲۰۲۲، روسیه پس از چندین ماه تجمع نیروهای نظامی در مرزهای اوکراین، حمله‌ای تمام‌عیار را آغاز کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، اهداف این حمله را «حفاظت از مردم روس‌زبان شرق اوکراین» و «جلوگیری از تهدیدات ناتو» عنوان کرد. اما اوکراین و کشورهای غربی این اقدام را نقض آشکار قوانین بین‌المللی دانستند.
روسیه در روزهای اول جنگ به سرعت به سمت کی‌یف، خارکیف و دیگر شهرهای بزرگ اوکراین پیشروی کرد. اما مقاومت شدید اوکراینی‌ها، به همراه کمک‌های تسلیحاتی غرب، مانع سقوط کی‌یف شد.
پس از شکست در تصرف کی‌یف، روسیه نیروهای خود را به مناطق شرقی و جنوبی اوکراین متمرکز کرد. درگیری‌های شدید در دونباس و تصرف شهرهایی مانند ماریوپل نمونه‌ای از این تغییر راهبرد بود.
کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده و اتحادیه اروپا، حمایت‌های مالی، نظامی و دیپلماتیک گسترده‌ای به اوکراین ارائه کردند. ارسال سلاح‌های پیشرفته، مانند سیستم‌های موشکی دوربرد و سامانه‌های ضد هوایی، نقش کلیدی در تقویت توانایی اوکراین برای مقابله با روسیه داشت. درگیری به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد و هر دو طرف تلفات سنگینی را متحمل شدند. زیرساخت‌های غیرنظامی اوکراین، به‌ویژه در بخش انرژی، هدف حملات گسترده روسیه قرار گرفت.
میلیون‌ها نفر از مردم اوکراین مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. بسیاری از آنها به کشورهای اروپایی پناه بردند. تلفات انسانی نیز به شدت افزایش یافت.
جنگ باعث افزایش قیمت انرژی و مواد غذایی در سطح جهانی شد. اروپا که به شدت به گاز روسیه وابسته بود، با چالش‌های بزرگ در تامین انرژی مواجه شد. این جنگ باعث شد کشورهای اروپایی و آمریکا همکاری‌های خود را در چارچوب ناتو تقویت کنند. کشورهایی مانند فنلاند و سوئد نیز درخواست عضویت در ناتو دادند.
جنگ همچنان ادامه دارد و هیچ چشم‌انداز روشنی برای صلح پایدار وجود ندارد. تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان دادن به درگیری تاکنون موفقیت‌آمیز نبوده و درگیری‌ها در مناطق مختلف اوکراین همچنان در جریان است.
این جنگ به یک بحران بزرگ بین‌المللی تبدیل شده که پیامدهای آن نه‌تنها بر اوکراین و روسیه، بلکه بر کل جهان تأثیرگذار است.
پیام ها