مطالعه سازمان ملل؛ چرا جهان با کاهش نرخ باروری مواجه است؟

صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) در گزارش تازه‌ای که روز سه‌شنبه (۲۰ جوزا) منتشر شد، از کاهش چشمگیر نرخ زاد و ولد در سراسر جهان خبر داد و برای نخستین بار آن را به‌عنوان یک بحران جهانی توصیف کرد.

به گزارش افغان نیوز: این گزارش که بر اساس نظرسنجی از ۱۴ هزار نفر در ۱۴ کشور انجام شده، نشان می‌دهد که از هر پنج نفر، یک نفر نتوانسته یا انتظار ندارد تعداد فرزندان مورد نظر خود را داشته باشد.

گزارش دریافته است که بسیاری از مردم جهان تمایل به فرزندآوری دارند، اما با موانعی مانند مشکلات مالی، کمبود وقت و نگرانی از اوضاع جهان مواجه‌اند.

این مطالعه در کشورهای کوریای جنوبی، تایلند، ایتالیا، هنگری، آلمان، سویدن، برازیل، مکسیکو، امریکا، هند، اندونزیا، مراکش، افریقای جنوبی و نیجریه انجام شده که در مجموع یک سوم جمعیت جهان را در خود جای می‌دهند.

بر اساس این گزارش، نرخ باروری جهانی در سال ۲۰۲۴ به ۲.۱ فرزند به ازای هر زن رسیده که نسبت به دهه ۱۹۶۰ (۵ فرزند) و سال ۱۹۹۰ (۳.۳ فرزند) کاهش قابل‌توجهی داشته است.

این کاهش در حالی رخ می‌دهد که دوسوم جمعیت جهان در کشورهایی با نرخ باروری کمتر از سطح جایگزینی (۲.۱ فرزند) زندگی می‌کنند، که می‌تواند به پیری جمعیت و کاهش نیروی کار منجر شود.

بر اساس گزارش، دلایل اصلی این بحران شامل محدودیت‌های مالی (۳۹٪ پاسخ‌دهندگان)، کمبود وقت به دلیل ساعات کاری طولانی و رفت‌وآمد، و فقدان شریک مناسب است.

طبق این مطالعه، در کوریای جنوبی، ۵۸٪ افراد مشکلات مالی را مانع اصلی ذکر کردند، در حالی که در سویدن این رقم تنها ۱۹٪ بود؛ اما در عوض، نگرانی‌های جهانی مانند تغییرات اقلیمی، جنگ، و کاهش هنجارهای دموکراتیک بر تصمیم‌گیری‌های زوج‌ها در این کشور تأثیرگذار بوده است.

این گزارش هشدار می‌دهد که کاهش نرخ زاد و ولد، به‌ویژه در کشورهای با درآمد بالا، می‌تواند چالش‌هایی مانند کمبود نیروی کار، فشار بر سیستم‌های بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی، و کاهش رشد اقتصادی ایجاد کند.

در مقابل، در کشورهای با درآمد پایین، به‌ویژه در افریقای زیرصحرا، نرخ باروری همچنان بالاست و نیازمند سرمایه‌گذاری در آموزش زنان و دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری است.

صندوق جمعیت سازمان ملل تأکید می‌کند که راه‌حل این بحران، ایجاد جهانی عادلانه‌تر و پایدارتر است که در آن افراد بتوانند به خواسته‌های خانوادگی خود برسند.

این شامل سیاست‌های حمایتی مانند یارانه‌های مراقبت از کودکان، مرخصی والدین، و کاهش بدهی‌های دانشجویی است. این گزارش پیش‌درآمدی برای مطالعه گسترده‌تر در ۵۰ کشور است که نتایج آن اواخر سال جاری منتشر خواهد شد.