شماری از اعضای شورای ولایتی میدان وردک با ابراز نگرانی می گویند که مردم هزاره در مسیر شاهراه نمبر دو این ولایت توسط مردم محل که خود را طالب معرفی می کنند، مورد آزاد و اذیت قرار می گیرند.
به گزارش افغان نیوز: محمد سردار بختیاری عضو شورای ولایتی میدان وردک امروز چهارشنبه( ۲۱، قوس) به خبرنگار افغان نیوز گفت؛ طالبان در شاهراه نمبر دو میدان وردک که مناطق مرکزی را به کابل وصل می کند، ایستگاه ایجاد کرده اند؛ موترهای باربری را متوقف و از آنان مالیات اخذ می کنند.
آقای بختیاری می افزاید؛ اسنادی در اختیار دارد که طی یک و نیم ماه اخیر مشکلات رانندگان مناطق مرکزی در این مسیر بیشتر شده و بی توجهی دولت روز به روز طالبان را جسورتر می کند تا از ایجاد هر مشکلی هراس نداشته باشند.
این عضو شورای ولایتی میدان وردک خاطر نشان ساخت که به نظر می رسد افراد مسلح غیر مسوول این محل به دلیل تبعیض قومی باعث آزار واذیت هزاره ها می شوند.
وی همچنان دولت را در امر جلوگیری و برقراری امنیت در این ولایت ناتوان خواند و اظهار داشت که سه ماه از سقوط پوسته های این مسیر ها می گذرد اما هنوز حکومت نتوانسته این پوسته ها دوباره ایجاد کند.
در همین حال حسین علی بلیغ عضو دیگر شورای ولایتی میدان وردک با تایید این خبر علاوه نمود که هیچ تغییری در وضعیت امنیتی این ولایت به وجود نیامده بلکه نگرانی ها از بابت فعالیت عده افراد مسلح غیر مسوول در چوکات طالب نگرانی مردم را بیشتر کرده است.
آقای بلیغ اضافه کرد که بیش از ۵۰ درصد خاک ولایت میدان وردک در دست مخالفان مسلح طالبان قرار دارد؛ یعنی به جز دو لسوالی بهسود، تمام قریه ها و اطراف ۶ ولسوالی دیگر میدان وردک به صورت کامل در کنترول طالبان قرار دارد.
در همین حال احمد جعفری عضو دیگر شورای ولایتی میدان وردک دولت را در همسویی با طالبان متهم کرده می گوید؛ در صورتی که طالبان برادران ناراضی دولت باشند پس مقابله با آنان، نارضایتی طالبان نیز بیشتر خواهد شد.
آقای جعفر تاکید می کند که ولسوالی های چغتو، چک، سیدآباد، دایمیرداد، نرخ وجلریز از ولسوالی های محرم می باشند که هیچ گونه انکشافات و خدمات صحی و آموزشی در آن صورت نمی گیرد.
این عضو شورای ولایتی یادآور می شود که مردم این ولسوالی ها برای درمان بیماریهای شان به مرکز این ولایت می آیند به دلیلی که هیچ مرکز صحی برای آنان وجود ندارد.
این درحالی است که مردم ولایت میدان وردک از سال ها به این طرف در محرومیت علمی و خدمات صحی و امنیتی به سر می برند اما حکومت برای ارایه خدمات ابتدایی ابراز ناتوانی و عجز می کند.
پیام ها