هیات معاونت سازمان ملل از بدرفتاری و شکنجهی اسیران شدیداً ابراز نگرانی کرده میگوید که توقیفشدگان در شرایط بدی قرار دارند.
به گزارش افغان نیوز: هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما، در گزارشی گفته است که براساس اظهارات معتبر، افراد طالبان با اسیران بدرفتاری کرده و آنان را شکنجه و در مواردی هم کشتهاند.
یوناما این گزارش را پس از گفتگوی مستقیم با سیزده تن از اسیرانی که به تاری ۲۵ آپریل امسال در عملیاتی توسط نیروهای ویژه اردوی ملی از یک توقیفگاه طالبان در ارزگان آزاد شدند، منتشر کرده است. هیات معاونت سازمان ملل از بدرفتاری و شکنجهی اسیران شدیداً ابراز نگرانی کرده میگوید که توقیفشدگان در شرایط بدی قرار دارند و مجبور به انجام کارهای اجباری شدهاند.
یوناما در گزارش خود پس از گفتگو با سیزده اسیر آزاد شده از توقیفگاه طالبان در ارزگان، افزوده است: «آنها از وضعیت بدی که در آن نگهداری میشدند اظهارات معتبری ارایه نمودند و ادعاهای معتبری در مورد بدرفتاری و شکنجه، همچنان کشتن افراد ملکی و کارمندان امنیتی داشتند. چندین توقیف شده در مورد کشتن حداقل ۱۱ تن دیگر توسط طالبان گزارش دادهاند.»
همچنین تدامیچی یاماموتو، نماینده خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان گفته است: «من به شدت در مورد این ادعاهای جدی پیرامون بدرفتاری، شکنجه و کشتن غیرقانونی افراد ملکی و کارمندان امنیتی و همینگونه شرایط بد توقیفگاهها نگران هستم.»
در عملیات آزادسازی اسیران نیروهای امنیتی و غیرنظامیان در ولایت ارزگان، در مجموع پنجاهوسه نفر از یک توقیفگاه طالبان آزاد شدند. این عملیات بالای توقیفگاه بنام «کلاتک» در روستای شیرا در ولسوالی ارزگان خاص صورت گرفت. افراد آزاد شده شامل ۴۵ عضوی نیروهای امنیتی و هشت غیرنظامی به شمول سه کارمند دولتی بودند. یوناما میگوید که اکثریت توقیفشدگان از سال ۲۰۱۸ و سه تن از آنها از سال ۲۰۱۶ به این سو در اسارت طالبان به سر میبرند.
هیات معاونت سازمان ملل متحد میافزاید تمام اسیران آزاد شده گفته که به طور دایم به پاهایشان زنجیر بوده و همچنین شماری از آنها در بند پاهایشان آثار زخم داشتند. یوناما تاکید کرده که به جز یک نفر، تمامی توقیفشدگانی با آنان مصاحبه شده، از لتوکوب شدن شان توسط طالبان گزارش دادهاند.
یوناما در گزارش خود گفته است که بعضی از توقیفشدگان گزارش دادهاند که طالبان در جریان لتوکوب از آنها معلومات میخواستند ویا به اعمال خاصی اعتراف نمایند. به گفتهی یوناما، اسیران آزاد شده به خاطر حمایت از دولت، کار کردن با آمریکاییها و جنگ با طالبان از سوی جنگجویان این گروه مورد شکنجه و لتوکوب قرار گرفتهاند.
در گزارش هیات معاونت سازمان ملل متحد همچنین آمده است که تمامی اسیران در پنج اتاق زیرزمینی پرجمعیت نگهداری میشده و اجازهی صحبت کردن باهم دیگر را نداشتهاند. در گزارش یوناما آمده است: «توقیفشدگان گفتند که در یک روز برای حداقل هفت ساعت مجبور به کار کردن در بخشهایی به شمول ساخت مواد انفجاری میشدند که خلاف قانون بشردوستانه بینالمللی میباشد.
توقیف شدگان گفتند که آنها در جریان زمستان در دمای زیر صفر و هوای سرد نگهداری میشدند و روزی دو بار با لوبیا و نان تغذیه میشدند و به کمکهای صحی به غیراز دوای تسکیندهنده درد و ضد عفونی کنندهها برای زخم به چیز دیگری دسترسی نداشتند.»
یوناما میگوید که این یافتهها نشان میدهد که وضعیت اسیران و چگونگی برخورد با آنان، مغایر با حداقل معیارها برای یک طرف درگیر در یک جنگ غیربینالمللی میباشد.
ریچارد بنت، رییس بخش حقوق بشر هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما، میگوید: «ملل متحد به طالبان یادآوری میکند که قانون بشردوستانه بینالمللی در منازعات مسلحانه بینالمللی و غیر بینالمللی قابل اجرا میباشد. این قانون میگوید که افرادی که به صورت مستقیم در درگیریها سهیم نیستند و یا کسانی که از این کار دست کشیدهاند همیشه باید با آنها انسانی برخورد صورت گیرد.»
یوناما از سال ۲۰۱۱ به این طرف، چگونگی برخورد با توقیفشدگان مرتبط به خشونتهای مسلحانه را تحت نظارت قرار داده و گزارش میدهد. یافتههای یوناما در این زمینه، هر دو سال بعد به صورت مشترک با دفتر کمیشنری عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد منتشر میشود.
پیام ها