طالبان در سه ولسوالی ولایت دایکندی فعالیت مسلحانه دارند

گروه طالبان توانسته اند در روز های اخیر با انجام حملات تهاجمی بخش های از ولسوالی های پاتو، کجران و نومیش ولایت داکندی را تصرف نمایند.

هادی رحیمی زاده عضوی شورای ولایتی دایکندی به افغان نیوز گفت: دایکندی از امنیت نسبی برخوردار است، به جز سه ولسوالی کجران، پاتو و نومیش که هم سرحد با ولایت های ناامن ولایت هلمند و ولسوالی چاچینوی ارزگان است، زیر تهدید بلندی امنیتی قرار دارد.

آقای رحیمی زاده می افزاید که سرحدات ولایت های ناامن در تسلط نیروهای امنیتی نیست و طالبان چندین حمله خونین را از طریق مسیر این ولایات در سه ولسوالی دایکندی انجام داده است که سبب سقوط چندین پوسته امنیتی و تلفات مردم محلی گردیده است.

او می افزاید در حال حاضر نیز طالبان در این سه ولسوالی فعالیت های مسلحانه دارند و هرازگاهی با نیروهای امنیتی درگیر می شوند.

اما سایر ولسوالی های دایکندی از امنیت خوبی برخوردار می باشد.

از سال ۲۰۰۱میلادی به این سو همجواری داکندی با ولایات هلمند و ارزگان باعث شده است که طالبان آرامش باشندگان ولایت داکندی را بگیرند و روند زندگی عادی را مختل سازند.

اقای رحمی زاده تصریح میکند:"اکمالات این ولسوالی ها از مسیر قندهار صورت می گرفت؛ اما این وضعیت باعث گردیده که شاهراه های این میسر به روی ولسوالی های ناامن بسته شود و مسافرین نتوانند به صورت عادی عبور و مرور کند".

در این سه ولسوالی ناامن (نومیش، پاتو و کجران) خدمات آموزشی و صحی اندک و بی کیفیت برای مردم ارایه می شوند که قناعت باشندگان این ولسوالی ها را به همراه ندارد.

طالبان در اطراف ولسوالی تازه تاسیس نومیش وجود دارند و حملات شان را شبانه علیه نیروهای امنیتی اجرا می کنند ولی هنوز نتوانسته اند مرکز ولسوالی را تصرف نمایند.

رحیمی علاوه میکند که شمار نیروهای امنیتی در مقابل طالبان بسیار اندک است و از سوی دیگر تجهیزات کافی نیز در دسترس ندارند، اما طالبان برای سرکوب نیروهای دولتی نیروهای دو برابر میفرستند تا با تمام قدرت نظامیان افغان سرکوب شوند.

این عضو شورای ولایتی دایکندی علاوه میکند که طالبان برای افزایش نیروهایش از ولایات همجوار چون غزنی، زابل و هلمند سرباز گیری میکنند.

بر اساس گفته های رحیمی زاده، عامل اصلی تلفات نیروهای دولتی، کم بود امکانات و تجهیزات، کاهش نیروی انسانی این نیروها، در دست داشتن سلاح های پیشرفته از سوی طالبان و اعزام نیروی دوبرابر طالبان در جبهات جنگ می باشد.

درهمین حال، غیرت جواهری عضو دیگر شورای ولایتی دایکندی گفت که از تاریخ شش سرطان بدینسو حملات تهاجمی طالبان در این ولسوالی ها آغاز گردید و تا چهار روز قبل ادامه داشت.

غیرت جواهری می گوید که این در گیری وحشت ناک تلفاتی سنگینی از نیروهای امنیتی و مردم ملکی گرفته است؛ اما از ۴روز بدینسو حملات طالبان کاهش یافته و فعلن این سه ولسوالی از امنیت نسبی برخوردارمی باشد.

به گفته آقای جواهری تهدیدات طالبان تاکنون ادامه دارد، احتمال دارد که این گروهدر پی راه اندازی حملات دیگر در آینده نزدیک به این ولسوالی ها باشد، چون هنوز در اطراف این ولسوالی ها افراد طالبان حضور دارند.

شمار نیروهای امنیتی در این ولسوالی ها اندک است و تنها میتوانند در مقابل حملات طالبان حالت دفاعی داشته باشند، ولی برای عملیات های جنگی نیاز است نیروهای بیشتری به این ولایت اعزام گردند.

به گفته آقای جواهری چندین قریه پاتو در دست طالبان است و آنها از این ولسوالی به عنوان لانه امن برای شان استفاده میکنند.

در برخی از قریه های ولسوالی پاتو مردم محل نیز با طالبان همکاری دارند و غذای مورد نیاز افراد این گروه را تامین میکنند.

جواهری تصریح کرد که طالبانی که در این سه ولسوالی فعالیت دارند، به زبان های دری و پشتو تسلط ندارند و افراد جنگی طالبان از کشورهای ایران و پاکستان به ولایت دایکندی آمده است.

وی افرود که ما چندین با از مقامات بلند پاییه دولتی و مسوولین خواستار بازدید از نقاط جنگی و همکاری به مجروحین و بازماندگان قربانیان این حملات شدیم؛ اما پاسخ مثبت از سوی آنان دریافت نکردیم.