گسترش خیابان آزاری ، ریشته در بی توجهی به ارزشهای دینی و فرهنگی دارد

در افغانستان زنان همواره مورد آذیت و آزار خیابانی قرار گرفته اند، و اکنون این معضل اجتماعی توجه حکومت را نیز به خود جلب کرده است که مقرره منع آزار و آذیت زنان را تصویب و به اجرا گذاشته است.

رفیع الله بیدار سخنگوی کمیسون مستقل حقوق بشر افغانستان بیان می‌دارد که؛ جنگ و مهاجرت و روی آوردن شهروندان به زندگی شهر نیشنی بدون اگاهی از حقوق شان باعث آزارو اذیت و نقص حقوق انسانی شان میگردد.

آقای بیدار می‌گوید؛ آزار و اذیت جنسی در نهادهای آموزشی و سرک ها وجود دارد، این در حالی است که فرد آسیب دیده به دلیل سنت های رایج در خانواده های سنتی برای دفاع از حقوق شان نمی توانند به مراجع قضایی مراجعه کنند، زیرا آنان ترس از این دارند که با مراجعه ی آنان به مراجع قانونی اعتماد فامیل هایشان از آنان سلب گردد که این روش اعضای فامیل باعث رانده شدن دختران و زنان از خانواده های شان و خود سانسوری آنان میگردد.

این مقام حقوق بشرمی‌افزاید که، نبود آگاهی ازقانون نیزسبب شده که افراد آسیب دیده به نهاد های عدلی و قضایی مراجعه نکنند در حالی که قوه قضائیه موظف است تا آگاهی کامل را به مردم برسانند.

حکومت  توجهی به زنان نداشته است

اما وزارت امور زنان بیان می‌دارد که؛ اذیت و آزار خیابانی همیشه یکی از مشکلات جدی بانوان بوده و از ۱۵ سال به این‌سو توجه دولت به این معضل اجتماعی کمتر بوده است، و هیچ اقدام جدی برای جلوگیری از این معضل صورت نگرفته است.

پروین خالقی آمر طرح و بازنگری اسناد تقنینی وزارت امور زنان با اشاره به اینکه آزار و اذیت خیابانی زنان و دختران تا کنون جرمی محسوب نمی شده است می‌گوید؛ به همین دلیل بانوان همواره مورد خشونت قرار گرفته؛ اما اکنون وزارت امور زنان به همکاری دیگر وزارت‌ها توانسته مقرره منع آزار و آذیت جنسی زنان را تصویت کند که بعد از تاریخ ۶ سنبله ۱۳۹۴ لازم الاجرا است و با افراد متخلف این مقرره، برخورد قانونی صورت میگرد.

بانو خالقی بیان داشت که درسال جاری ۵۴ مورد خشونت جنسی علیه زنان در این وزارت  به ثبت رسیده و وزارت امور زنان تلاش می‌کند تا این معضل اجتماعی که دامن گیر اجتماع است محو شود.

این مقام وزارت امور زنان ابراز داشت که؛ بانوان نیز با پوشیدن لباس های نا مناسب خود زمینه ی افزایش آزار و اذیت خیابانی را فراهم می کنند، وی افزود: این طیف از بانوان با پوشش های بدن نما توجه مردان بخصوص افراد بی بند و بار را به خودشان جلب می کند وی گفت؛ افغانستان یک کشور اسلامی است و بانوان باید پوشش و رفتارشان را با معیارهای اسلامی عیار کنند.

فقر جنسیتی در افغانستان

آگاهان اجتماعی در مورد آزار و آذیت جنسی زنان می‌گویند، مشکل مزاحمت‌های خیابانی و اداری در همه کشورها وجود دارد ولی نه به پیمانه افغانستان که تبدیل به یک فرهنگ مشروع شده است.

شیوای شرق استاد دانشگاه بیان ‌می‌دارد که، زنان در افغانستان بعنوان جنس درجه دوم در نظرگرفته می‌شود و این شکل جدید از برده داری است.

او گفت: زنان افغانستان باید ازهمسرو دختر حضرت محمد(ص) الگو بگیرند و در زندگی خودشان پیاده کنند.

این استاد دانشگاه افزود:، اگر جامعه ی زنان اقدام به عملی کردن حقوق شان نکنند هیچ زمان منتظررعایت آن از سوی جامعه ی مردان نباشند؛ جامعه زنان می بایست با اعتراض به چالش های اجتماعی دولت را وادار به رعایت و تطبیق آن کند.

با این حال؛ وی با اشاره به مشکلات فراوان فرا روی جوانان، فقر جنسیتی را نیز از عوامل اصلی ایجاد ناهنجاری در اجتماع دانست وی بیان کرد تا زمانی که این مشکل از طرف دولت ، خانواده‌ها و علمای دین جدی در نظر گرفته نشود، هر روز این معضل بزرگ تر و فراگیر تر خواهد شد.

در همین حال شماری از علمای دین با تأیید مشکلات جوانان در کشور بیان می‌دارد که؛ بی توجهی دولت سبب شده که فرهنگ‌ بیگانه در کشور رایج شده، و جوانان از آن الگو بیگرند.

عبدالقدیرعالمی، یک تن از علمای شهر کابل می‌گوید که؛ بیگانه شدن مردم از فرهنگ و قانون اسلامی سبب شده که جوانان دست به خشونت‌های گوناگون بزنند. وی بیان می‌دارد؛ هزینه بیش از حد ازدواج برای جوانان و بی‌توجهی والدین علت افزایش خشونت‌ها بوده و تا زمانی که فرهنگ ازدواج کردن تغییر نکند این مشکل هر روز بیشتر، دامن‌گیر جوانان خواهد شد.

او ابرازداشت که دولت نیز در این زمینه توجه ی نکرده است و باید از هزینه‌های گزاف عروسی جلوگیری شود. بیکاری و فقر مردم نیز عواملی هستند که این معضل هر روز افزایش می باید.

“فرهنگ رایج نامناسب و عدم اگاهی مردم و از سویی پوشش نا مناسب بانوان در جامعه آسیب پذیری به قشر زنان را افزایش داده است و تا زمانی که حجاب اسلامی در زندگی شهر نیشنی فرهنگ سازی نگردد، این مشکلات حل نخواهد شد.”

آقای عالمی می‌افزاید که رسانه‌ها و علمای دین در رشد و آگاهی مردم نقش کلیدی دارند و باید در این زمینه، برنامه های کاربردی اجرا شود.

با این حال، شماری از بانوان جوان می‌گویند که؛ درمعابر به راحتی رفت و آمد نمی توانند، زیرا توسط افراد بی بند و بار مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. این بانوان جوان، از اینکه نمی توانند با پوشش دلخواه شان در انظار عمومی ظاهر شوند ناراضی اند

بانو سهیلا باشند کابل می‌گوید؛ کسانی که برای نوامیس مردم مزاحمت میکنند به شکل صحیح تربیت نشده اند ، وی بی توجهی خانواده ها را در امر تربیت فرزندانشان از عوامل اصلی ایجاد اینگونه نا هنجاری ها در جامعه می داند.

سهیلا بیان داشت که؛ بیشتر دختران مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند که از قریه ها و نقاط دوردست کشور به شهر امده و به حقوق خود و فرهنگ زندگی شهری آگاهی ندارند.

اما شمار دیگری از بانوان، حضور بیشتر زنان بیرون از خانه و اداره‌ها را سبب افزایش آزار و آذیت خیابانی می‌دانند. این بانوان می‌افزایند که دولت توجهی به اذیت و آزار جنسی بانوان نداشته و این معضل را یک مشکل شخصی می‌دانند تا یک مشکل اجتماعی.

زهرا جاوید یکی دیگر از باشندگان کابل بیان می‌دارد که؛ پوشش زنان هیچ ارتباطی به آذیت و آزار جنسی بانوان ندارد و زنان با حجاب کامل نیز مورد آزار و آذیت جنسی قرار گرفته اند.

پوشش نامناسب، تحریک برای جوانان

از طرف دیگر شماری از جوانان پسر می‌گویند که؛ پوشش نامناسب بانوان سبب تحریک جوانان میگردد و موجب بروز ناهنجاری های مختلفی چون آزار و اذیت جنسی میگردد ا ما انها اشاره به نکته ی دیگر میکنند که، قشردختران کشور ما از فرهنگ اسلامی و افغانی خودشان دور شده و تحت تأثیر فرهنگ های بیگانه قرار گرفته اند.

عبدالصمد باشنده کابل ابراز داشت، با آنکه مردم افغانستان از دیرباز دارای آزادی های اجتماعی بوده اما اکنون از این آزادی ها سوء استفاده صورت میگیرد.

این جوانان ابراز می‌دارد که؛ اگر خانم‌ها پوشش مناسب را در انظار عمومی رعایت کنند زمینه ی بروز ناهنجاری ها در جامعه کاهش می یابد، زیرا پوشش نامناسب بانوان دلیل اصلی تحریک و ایجاد آزار و اذیت های خیابانی میگردد.

محمد هارون احمدی یکی دیگر از باشندگان کابل، تربیت ضعیف را در محور خانواده یکی از دلایل اصلی بروز مشکلات اجتماعی در جامعه میداند وی تصریح می کند: کانون خانواده ها باید فرهنگ اسلامی را در تربیت فرزندانشان به کار بگیرد.

وی می افزاید:”خانواده‌ها، مقصر اصلی بروز ناهنجاری هایی چون اذیت و آزار خیابانی برای فرزندانشان هستند زیرا آنان فراگیری اموزه های دینی را برای فرزندانشان در اولویت قرار نمی دهند بلکه آموختن کورس های زبان های خارجی در اولویت تشویق فرزندان شان قرار دارد.”

آذیت و آزار خیابانی همواره یکی از مشکلات جدی مردم افغانستان در همه ولایت‌های کشور بوده و تا کنون در قانون نیز به عنوان جرم پنداشته نمی‌شد اما به تازگی، حکومت وحدت ملی مقرره ی منع آزار و آذیت جنسی را به تصویب رسانده است، که باید دید ، این مقرره تا چه حد میتواند بر محو این معضل اجتماعی کار ساز باشد.

غضنفر عادلی