دیده‌بان حقوق بشر با انتشار گزارشی اعلام کرد: «بسیاری از مهاجران افغان در فرانسه، آسیب‌های روحی و روانی را تجربه می‌کنند.»
به گزارش افغان نیوز؛ جوناس بول، دستیار محقق حقوق معلولان در دیده‌بان حقوق بشر، گفت: «شهروندان افغانستانی که به فرانسه منتقل شده‌اند با حوادث شدید آسیب‌زا مواجه شده‌اند و بسیاری همچنان با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می‌کنند. فرانسه باید حمایت بهداشتی و روانی با کیفیتی را برای همه آنها فراهم کند.»
در گزارش این نهاد آمده است: «برای بسیاری از مهاجران، روزهای اول در فرانسه با آمیزه‌ای از آرامش و خستگی همراه بود. با فرار سه میلیون نفر از اوکراین در سه هفته اول پس از حمله روسیه، وضعیت افغان‌ها در فرانسه درس‌های مهمی برای کشورهای پذیرنده ارائه می‌دهد که چگونه می‌توانند حمایت از سلامت روان را برای پناهجویان در اولویت قرار دهند.»
یکی از روانشناسان که در فرودگاه شارل دوگل پاریس کار می‌کند، به دیده‌بان حقوق بشر گفته است که «مهاجران مذکور هنوز در شوک هستند و درگیر افکار بقای فیزیکی هستند. با گذشت زمان، آنها شروع به دست و پنجه نرم کردن با اضطراب، افسردگی، بی خوابی، کابوس، و گاهی اوقات ناراحتی‌های شدید روانی از جمله اختلال استرس پس از سانحه هستند.»
در گزارش مذکور همچنین خاطرنشان شده: «تخلیه‌شدگان برای رسیدن به فرودگاه کابل در افغانستان با موانع بسیار زیادی روبرو شدند و در بسیاری از موارد در پست‌های بازرسی طالبان مورد تهدید، آزار و اذیت و ضرب و شتم قرار گرفتند. زنان با نظارت ویژه از سوی طالبان مواجه شدند. برخی کسانی که از پست‌های بازرسی عبور کردند، گفتند که با رفتار تحقیرآمیزی مواجه شدند. برخی در هرج و مرج تخلیه از عزیزان جدا شده و مجبور به ترک آنها شدند. بسیاری از افغان‌ها پیش از این حوادث، در طول دهه‌های جنگ افغانستان، اشکال شدید تروما را تجربه کرده بودند.»
این نهاد افزود: «با سقوط کابل به دست طالبان، دولت فرانسه «عملیات آپاگان» را آغاز کرد تا بیش از 3000 نفر از جمله 2630 افغان را بین 15 تا 26 اوت 2021 به مکان امن تخلیه کند. تخلیه شدگان پس از ورود به فرانسه در سراسر این کشور اسکان داده شدند.»
گفتنی است هنگامی که نیروهای طالبان افغانستان را در آگوست 2021 کنترل کردند، افغان‌هایی که با دولت‌ها و ارتش‌های خارجی و در وظایف دولتی، نظامی و امنیتی افغانستان کار کرده بودند، در معرض خطر آزار و اذیت قرار گرفتند.
روزنامه‌نگاران، فعالان اجتماعی و افرادی که با گروه‌های غیردولتی خارجی در زمینه ترویج حقوق بشر و دموکراسی همکاری می‌کردند نیز خود را در همین موقعیت دیدند. بسیاری از آنها در کوتاه مدت از افغانستان گریختند و حتی در برخی موارد اعضای خانواده خود را تنها گذاشته و به کشور دیگر پناه بردند.
پیام ها