در حالیکه افغانستان یکی از خشکترین و آسیبپذیرترین دورههای اقلیمی چند دهه اخیر را تجربه میکند، سازمان ملل متحد با همکاری بانک جهانی پروژهای به ارزش ۵.۲۳ میلیون دالر را برای توسعه سیستم آبیاری خورشیدی در پنج ولایت کشور راهاندازی کرده است.
به گزارش افغان نیوز: به گفته دفتر پروژههای خدمات سازمان ملل متحد (UNOPS)، این پروژه قرار است در ۶۰۰ هکتار زمین در ولایتهای آسیبپذیر اجرا شود.
هدف آن کاهش وابستگی کشاورزان به منابع آبی سنتی مانند چاههای عمیق و رودخانههایی است که به دلیل کاهش بارندگی، بهشدت کمعمق یا خشک شدهاند. با بهرهگیری از انرژی خورشیدی، کشاورزان میتوانند بهطور پایدارتر و اقتصادیتر، زمینهای زراعتی خود را آبیاری کنند.
این اقدام بخشی از تلاشهای بینالمللی برای کاهش تأثیرات تغییرات اقلیمی و جلوگیری از وخامت وضعیت کشاورزی و امنیت غذایی در افغانستان بهشمار میرود.
سازمان ملل میگوید که این طرح در هماهنگی با نهادهای محلی و جوامع روستایی به پیش برده میشود و بهعنوان بخشی از استراتژی توسعه پایدار در افغانستان، میتواند نقشی مهم در بازسازی اقتصاد محلی، کاهش فقر روستایی و جلوگیری از مهاجرت داخلی ایفا کند.
اما این تنها بخشی کوچک از بحرانی بزرگتر است. براساس گزارش اخیر سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)، ولایتهای شمال، شمالغرب و شمالشرق کشور بیشترین آسیب را از خشکسالیهای پیاپی و کاهش بارندگی دیدهاند.
این سازمان هشدار داده است که اگر حمایت مالی فوری به ارزش دستکم ۳۴.۵ میلیون دالر فراهم نشود، بخش کشاورزی در این مناطق با فروپاشی کامل مواجه خواهد شد. نتیجه آن میتواند گسترش ناامنی غذایی، افزایش آوارگی داخلی، نابودی معیشت میلیونها خانواده و حتی بیثباتی اجتماعی در سطح منطقه باشد.
افغانستان از جمله کشورهایی است که علیرغم سهم ناچیز در انتشار گازهای گلخانهای جهانی، بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی میبیند. تغییر الگوی بارندگی، کاهش شدید منابع آبی سطحی و زیرزمینی، افزایش گرما، فرسایش خاک و تکرار خشکسالیهای شدید از جمله چالشهای محیطزیستی هستند که زندگی میلیونها افغان را تهدید میکنند.
کارشناسان هشدار میدهند که اگر اقدامات فوری، جامع و هماهنگ برای انطباق با تغییرات اقلیمی در افغانستان صورت نگیرد، وضعیت زیستی و انسانی در این کشور ممکن است به سطوح بحرانی برسد. در چنین شرایطی، پروژههایی مانند سیستمهای آبیاری خورشیدی، هرچند مفید و امیدبخش، اما بهتنهایی پاسخگوی ابعاد گسترده بحران نخواهند بود.
این در حالی است که بسیاری از نهادهای بینالمللی نیز با محدودیت منابع مواجهاند و بدون تعهد واقعی جامعه جهانی برای سرمایهگذاری در زیرساختهای اقلیمی و تقویت تابآوری جوامع محلی، آینده افغانستان در برابر بحران زیستمحیطی همچنان نامطمئن و شکننده باقی خواهد ماند.

پیام ها