ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی در مورد گفتگوهای اخیر با هیأت پاکستانی در ترکیه و نیز در پیوند به ناامنی‌های اخیر در خاک پاکستان، اعلام کرده که ریشه بحران امنیتی پاکستان داخلی بوده و هیچ‌گونه ارتباطی با افغانستان ندارد.
به گزارش افغان نیوز: آقای مجاهد امروز (شنبه، ۱۷ عقرب) در یک نشست خبری در کابل گفت که تحریک طالبان پاکستان (TTP) نتیجه مستقیم سیاست‌های نادرست و عملیات‌های خونین ارتش پاکستان در مناطق قبایلی است؛ عملیاتی که از سال ۲۰۰۲ میلادی به این‌سو باعث ویرانی خانه‌ها، کشتار غیرنظامیان و آوارگی گسترده مردم پشتون در آن کشور شده است.
وی تصریح کرد که برخی حلقات نظامی در پاکستان از ثبات و اقتدار مرکزی در افغانستان رضایت ندارند و همواره با ایجاد بهانه‌های تازه، تلاش دارند روابط میان دو کشور را تیره سازند.
به گفته سخنگوی امارت اسلامی، مردم، احزاب سیاسی و علمای دینی پاکستان با این رویکردهای خصمانه مخالف‌اند و خواهان روابط برادرانه با افغانستان هستند.
او به پیشینه تاریخی شکل‌گیری تحریک طالبان پاکستان اشاره کرد و گفت که پس از حملات نظامی ارتش پاکستان در وزیرستان و سایر مناطق قبایلی، شمار زیادی از باشندگان این مناطق ناچار به مهاجرت به افغانستان شدند.
به گفته مجاهد این موج مهاجرت در پی عملیات‌هایی چون «المیزان» (۲۰۰۲)، «راه راست» در سوات (۲۰۰۷)، «شیر دل» در باجور (۲۰۰۸)، «نجات» در وزیرستان جنوبی (۲۰۰۹)، «سپین غر» در کرمه (۲۰۱۱)، «ضرب عضب» (۲۰۱۴) و «خیبر ۱ تا ۴» (۲۰۱۴–۲۰۱۷) شدت گرفت.
مجاهد افزود که در نتیجه این عملیات‌ها، صدها هزار غیرنظامی کشته و میلیون‌ها تن دیگر بی‌جا شدند. بخش بزرگی از آوارگان برای نجات جان خود به افغانستان پناه آوردند.
سخنگوی امارت اسلامی یادآوری شد که تحریک طالبان پاکستان سال‌ها پیش از به‌قدرت‌رسیدن امارت در افغانستان وجود داشت و حکومت‌های متوالی پاکستان خود نیز به تلفات سنگین نظامی و غیرنظامی ناشی از درگیری با این گروه اذعان کرده‌اند.
وی نمونه‌هایی از حملات بزرگ در پاکستان ذکر شده که پیش از تشکیل حکومت امارت اسلامی در افغانستان رخ داده‌اند؛ از جمله: اسارت ۳۰۰ سرباز پاکستانی در وزیرستان ۲۰۰۷ ، حمله به کارخانه اسلحه‌سازی در پنجاب ۲۰۰۸، بمب‌گذاری در سفارت دانمارک در اسلام‌آباد ۲۰۰۸، انفجار در مینا بازار پیشاور ۲۰۰۹، حمله به پایگاه نیروی بحری کراچی ۲۰۱۱، حمله مرگبار به مکتب نظامی پیشاور ۲۰۱۴.
وی افزود که پس از تسلط ا.ا بر افغانستان، برای مدیریت و کنترل مهاجران قبایلی و جلوگیری از هرگونه ناامنی، تدابیر عملی اتخاذ شده است. از جمله: تشکیل کمیسیون مشترک برای بررسی وضعیت مهاجران و نظارت بر فعالیت‌های آنان، انتقال کمپ‌های مهاجرین به داخل خاک افغانستان برای کنترول بهتر، صدور دستور منع حمل سلاح در میان مهاجران، راه‌اندازی نشست‌های متعدد با بزرگان قومی، علمای دینی و نمایندگان حکومت پاکستان برای یافتن راه‌حل مسالمت‌آمیز، صدور فتوا از سوی علما در خصوص منع خروج افراد بدون اجازه از کشور به نام جهاد، میانجی‌گری مستقیم میان حکومت پاکستان و تحریک طالبان پاکستان که به برقراری آتش‌بس موقت انجامید، اما به‌دلیل تصمیم‌های نظامیان پاکستانی، روند مذاکرات متوقف شد.
وی در پایان افزود که است که مهاجران فعلی مناطق قبایلی سال‌ها پیش از تأسیس دوباره امارت اسلامی وارد افغانستان شده‌اند و هیچ گروه مسلحی اجازه فعالیت نظامی از خاک افغانستان را ندارد.
امارت اسلامی در پایان تأکید کرده است که به سیاست «عدم مداخله در امور دیگر کشورها» پایبند است و اجازه نخواهد داد خاک افغانستان علیه هیچ کشور خارجی، به‌ویژه پاکستان، مورد استفاده قرار گیرد. در عین حال، از بازگشت داوطلبانه و امن مهاجران قبایلی به مناطق اصلی‌شان حمایت می‌کند و آماده است از طریق گفت‌وگوهای صلح‌آمیز، زمینه برقراری ثبات پایدار در منطقه را فراهم سازد.
پیام ها