نماینده ویژه پیشین امریکا در امور صلح افغانستان می‌گوید که در ناکامی مذاکرات صلح، دولت جمهوری اسلامی و طالبان هر دو باید مقصر شناخته شود.
به گزارش افغان نیوز؛ زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه پیشین امریکا در امور صلح افغانستان به صدای امریکا گفته است که تفاوت‌ها و اختلافات میان دو جانب، پیش از سقوط افغانستان سبب ناکامی مذاکرات میان‌افغانی شد.
وی از توافقنامهٔ دوحه که میان امریکا و طالبان به تاریخ ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ امضا شد، دفاع کرده و گفته است که بر اساس آن حکومت جمهوری افغانستان و طالبان باید ۱۰ روز پس از امضای این توافقنامه، مذاکرات میان‌افغانی را آغاز می‌کردند، اما این روند با شش ماه تاخیر آغاز شد.
خلیل‌زاد، اشرف غنی رییس جمهور پیشین افغانستان را به تاخیر مذاکرات متهم کرد و گفته است: نخست او حامی روند صلح نبود. مدت طولانی را در برگرفت تا یک هیئت همه‌شمول را بفرستد. او زندانیان طالبان را آزاد کرد، اما رهایی آنان نیز شش ماه را در برگرفت.
اما رییس جمهور پیشین افغانستان در بیانیه‌هایش همواره بر مذاکرات صلح تاکید کرده و گفته بود که حاضر است دوره ریاست جمهوری‌اش را تکمیل نکند و انتخابات پیش از وقت را راه‌اندازی کند.
غنی در طرح صلح‌اش از طا-لبان خواسته بود تا در انتخابات اشتراک کنند.
آقای خلیل‌زاد می‌گوید که دونالد ترامپ، رییس جمهور پیشین امریکا بر اساس دلایل مختلف خواستار رسیدن به یک توافق با طالبان بود. یکی این‌که جنگ در مقایسه با چندین سال قبل از آن به خوبی به پیش نمی‌رفت، طالبان پیشرفت داشتند.
دوم این‌که ایالات متحده به دلیل روال نظامی در افغانستان در شرایط دشوار قرار گرفته بود و می‌خواست حضور خود را کاهش دهد و خارج شود، زیرا مصارف آن بسیار بود.
نمایندهٔ پیشین ایالات متحده در امور مصالحهٔ افغانستان افزوده است؛ دلیل دیگری که ایالات متحده چنین تصمیم را اتخاذ کرد، تغییر در جهان و به میان آمدن اولویت‌های تازه بود؛ مانند رسیدگی به توازن قدرت در آسیا و تغییر وضعیت در افغانستان، زیرا این کشور دیگر مرکز تهدید تروریزم جهانی نبود.
این مقام پیشین امریکایی بیان داشته است که اگر رییس جمهور غنی در افغانستان باقی می‌ماند، فرصت بهتر رسیدن به یک توافق مساعد می‌شد. اما غنی در مورد خروج نیروهای امریکا و مقاومت نیروهای افغان محاسبهٔ درست نداشت.
او یکی از دلایل سقوط افغانستان را اتکای احتمالی اردوی افغانستان بر نیروهای امریکا عنوان کرده و گفته است: آیا نیرویی را ساختیم که از نظر روانی و علمیاتی بسیار به ایالات متحده متکی بود؟ آیا اردوی (افغانستان) به هدفی باور نداشت که برای آن مبارزه می‌کرد؟ آنان تا زمانی می‌جنگیدند که امریکا در آنجا حضور داشت، گویی که برای امریکا می‌جنگیدند.
خلیل‌زاد این اظهارات را در حالی مطرح کرده است که مقامات دولت پیشین افغانستان بارها از چگونگی رویکرد امریکا در باره روند صلح و به حاشیه برده‌شدن دولت جمهوری انتقاد کرده‌اند.
پیام ها