صلح باید از روستا ها شروع شود

حبیبه سرابی، معاون شورای عالی صلح می‌گوید: پروسه صلح یک پروسه زمان گیر است و برای تحقق صلح در افغانستان باید صبور بود و در قدم نخست صلح باید از روستاها شروع گردد.

به گزارش خبرگزاری افغان نیوز: خبیبه سرابی، معاون شورای عالی صلح امروز (سه شنبه 28 قوس) در یک برنامه خبری در کابل گفت: صلح بین گروه طالبان و دولت افغانستان پیچیدگی زیاد دارد و برای تحقق صلح، شورای عالی صلح نیاز به زمان بیشتر دارد، مردم و دولت باید در این زمینه صبور باشند.

خانم سرابی گفت: در روستاها افغانستان افراد زورمند و افراد مسلح غیر مسئول وجود دارند که با گروه طالبان و دیگر گروه‌های مخالف دولت همکاری می‌کنند اما حکومت هیچ گونه توجه برای اصلاح این افراد ندارد. او افزود: برای تحقق صلح دولت باید با افراد زورمند در روستاهای کشور برخورد کند تا زمینه حضور مخالفین را فراهم نتوانند.

معاون شورای عالی صلح تاکید کرد که این شورا در یک کنفرانس رسمی تمام دروازه‌ها را به روی طالبان به میز مذاکره باز گذاشته است اما تا اکنون هیچ گونه جواب قانع کننده از سوی گروه طالبان دریافت نکرده است.

خانم سرابی بیان داشت: صلح در افغانستان بدون حضور زنان غیر ممکن است و شورای عالی صلح تلاش میکند تا حضور بیشتر زنان را در این نهاد فراهم کند. به گفته سرابی شورای عالی صلح، صلح را میخواهد با گروه طالبان انجام دهد که همه مردم افغانستان انرا میخواهند نه یک تعداد مشخص.

این مقام شورای عالی صلح تاکید کرد: برای آوردن صلح باید اجماع ملی در افغانستان صورت گیرد که سران شورای عالی صلح با تمام احزاب گفتگو داشته است. خانم سرابی در رابطه به اختلافات بین سیاسیون با دولت گفت: به هر اندازه که اختلافات بیشتر باشد تحقق صلح غیر ممکن تر میشود.

معاون شورای عالی صلح ابراز داشت: شورای عالی صلح دفتر برای طالبان در کابل ایجاد کرده است تا بهانه برای انها نباشد که انها در کابل دفتر ندارند تا این شورا مذاکره کنند.

اسکات نماینده یوناما در این برنامه گفت: پروسه صلح افغانستان به هر اندازه که به تعویق انداخته شود به ضرر ملت افغانستان است چرا که در 9 ماه سال جاری 2640 فرد ملکی کشته و 5379 تن دیگر در اثر جنگ زخمی شده اند که این امار تکان دهنده است.

آقای اسکات گفت: باید در پروسه صلح افغانستان از همه قشرهای جامعه حضور داشته باشند تا این پروسه یک روند موفق باشد. به گفته این نماینده یوناما به هر اندازه جنگ در کشور بشتر باشد اطفال از رفتن به مکتب و سواد باز می ماند.