قراردادها-امضا-می‌شود-اما-نمیدانیم-با-کی-صلح-کنیم

رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان تصریح نمود؛ قراردادها به امضا می‌رسد، اما صلح تامین نمی‌شود چون ما نمی‌دانیم که با چی‌کسی صلح کنیم.

به گزارش افغان نیوز: سیما سمر، رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان امروز سه شنبه(۱۳، قوس) در مراسم تجلیل از هفتادمین سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر گفت که ”قراردادها برای صلح به امضا می‌رسد، اما صلح تامین نمی‌شود چون ما نمی‌دانیم که با کی صلح کنیم. بنابراین نیاز است که اکثریت مردم افغانستان با پلان صلح موافق باشند. هر پروسه‌ای که برای صلح در نظر می‌گیریم باید اکثریت مردم افغانستان در جریان باشد. حداقل ۷۰ درصد موضوعات مربوط به صلح باید با مردم درمیان گذاشته شود.”

بانو سمر در نشست امروز هم‌چنان گفت در صورتی که دسترسی به عدالت وجود نداشته باشد، هرگز به صلح پایدار نمی‌رسیم، زیرا هر زمانی که از ارزش‌های حقوق بشری چشم‌پوشی می‌شود، صلح نیز صدمه می‌بیند.

 رئیس کمیسیون حقوق بشر تاکید کرد:” ما در افغانستان نمی‌توانیم کسی را مقدس بسازیم، در حالی که نمی‌تواند در آوردن صلح کمک کند. ما طرفدار انتقام و خشونت نیستیم ولی حداقل به درد و رنج مردم باید پایان داده شود و از قربانیان جنگ معذرت خواسته شود. هرگز نمی‌توانیم با شعار، صلح پایدار تامین کنیم در حالی که فقر و گرسنگی وجود داشته باشد.”

این درحالی است که روز گذشته رئیس اجرائی حکومت نیز گفت که برای مذاکره با طالبان هیچ‌قید شرط وجود ندارد، اما هرگز دستاوردها وپیشرفت‌های که در جریان هفده سال گذشته مردم افغانستان بدست آورده اند هرگز نادیده گرفته نمی‌شود.

رئیس کمیسیون حقوق بشر در این نشست گفت که ادامه تلفات غیرنظامیان در جریان جنگ از مهم‌ترین نگرانی‌های این کمیسیون است و باید با کسانی که مرتکب جرایم جنگی می‌شوند، برخورد قانونی صورت بگیرد.

 بانو سمر گفت:”  با ادامه جنگ مشکلات زیاد به میان می‌آید. حقوق کودکان درافغانستان تضمین نشده و تعداد زیادی از اطفال با آزار و اذیت جنسی روبه‌ رو اند و به اشکال مختلف مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. با ادامه جنگ تعداد بیشتر کودکان از حقوق بشری‌شان محروم می‌شوند.”

او در نشست امروز هم‌چنان تاکید کرد که کودکان به خدمات آموزشی دسترسی ندارند. فاصله مکتب با روستاها نیز دور است و نبود معلمین زن سبب شده است که دختران مکتب را رها کنند.

به گفته‌ی بانو سمر زنان نیز مشکلات بسیار زیاد دارند، از آنان به عنوان ملکیت شخصی استفاده می‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند برای بهبود وضعیت زنان کاری کند، زیرا آنان ” ناموس و ملکیت” محسوب می‌شوند.

او تصریح کرد:” ما باید به واقعیت های افغانستان اعتراف کنیم. بدون حضور زنان نمی‌توانیم افغانستان را به سوی دموکراسی و صلح ببریم. ترس دارم که از زنان به عنوان سمبول استفاده کنند.”

امروز هفتادمین سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و هم‌چنان بیست پنجمین سالروز تصویب برمانه عمل ویانا و اصولنامه پاریس است. از این روز در سراسر جهان به عنوان روز مبارزه علیه بی عدالتی و برابری حقوق بشری گرامی‌داشت می‌شود.

قراردادها امضا می‌شود اما نمیدانیم با کی صلح کنیم

پیام ها

نظرتان را بیان کنید

پیام های ارسالی پس از تایید منتشر خواهند شد