صندلی-افراطیت-طالبان-یا-کرسی-لرزان-ریاست-جمهوری-

شماری از آگاهان و شهروندان افغانستان از امضای توافق‌نامه صلح میان طالبان و امریکا استقبال کرده‌اند، اما بسیاری‌ها با بدبینی به آن نگریسته و گفته‌اند که این توافق، هیچ صلحی به دنبال نخواهد آورد و آینده مبهمی درپی خواهد داشت.

به گزارش افغان نیوز: علی امیری، استاد دانشگاه در حساب کاربری فیس‌بوک خود از دشواری‌های پس از صلح نوشته و گفته است که کنارآمدن با طالبان هم برای احزاب سیاسی، جامعه مدنی، مردم عام و قربانیان جنگ افغانستان سخت است و هم آشتی طالبان با این نیروها و کوتاه‌آمدن از خواست‌های ایدیولوژیک‌شان دشوار است.

آقای امیری با طرح پرسش‌های بنیادی در مورد سرنوشت آزادی بیان، حقوق بشر، قطع جنگ و آینده‌ی پس از صلح با طالبان، گفته است که صلح دشوارتر از جنگ است: «آینده چه خواهد شد؟ آزادی بیان و هنجارهای حقوق بشری چه خواهد شد؟ اصلا جنگ قطع خواهد شد یا نه؟ صلح فداکاری‌های بیش‌تر نیاز دارد. آیا گروه طالبان آمادگی‌اش را دارد؟ با تمام این ابهام‌ها و دشواری‌ها باید پیش برویم.»

شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان در تویتی گفته است که توافق امریکا و طالبان برای افغانستان، نه آورنده‌ی صلح است و نه هم خاتمه‌دهنده‌ی جنگ. او این اقدام را برای حل تنش‌های کنونی افغانستان مهم اما شکننده خوانده است. خانم اکبر افزوده است که با این وجود صلح به چیزهای بیش‌تر از امریکا، متحدان افغانستان، کشورهای منطقه و بیشتر به خود افغان‌ها نیاز دارد.

سیما سمر، وزیر دولت در امور حقوق بشر در رشته‌تویتی خوش‌بینانه گفته است که امضای توافق‌نامه‌ی صلح میان امریکا و طالبان منجر به صلح پایدار در افغانستان خواهد شد. او افزوده که در این روند حقوق بشر و حقوق قربانیان نادیده گرفته نخواهد شد.

خانم سمر گفته است که روند صلح‌سازی یک کار درازمدت است و برای کامیابی این روند، همه باید با تمام توان در راستای تقویت، محافظت و احترام حقوق بشر متعهد باشند، تبعیض را کنار بگذارند و برابری را تقویت کنند.

لیلا محمدی، فعال حقوق زن پس از امضای توافق‌نامه‌ی امریکا و طالبان در صفحه‌ی فیس‌بوک خود نوشته است که فردای پس از این توافق برای امریکا مهم نیست. او با ابراز نگرانی گفته است برگشت حکومت استبدادی طالبان، سرنوشت دموکراسی نیم‌بند، مسأله‌ی عدالت اجتماعی و حقوق زنان برای امریکا اولویت ندارد: «به شدت نگرانم!»

زلمی خلیل‌زاد، فرستاده‌ی ویژه‌ی امریکا برای صلح افغانستان و ملاعبدالغنی برادر، معاون سیاسی گروه طالبان، در حضور نمایندگان سی کشور و سازمان بین‌المللی پس از ۱۸ ماه مذاکرات فشرده، حوالی ساعت ۵ و ۳۰ دقیقه‌ی روز گذشته به این توافق دست یافتند. امریکا با امضای این توافق‌نامه، نیروهای خود را از افغانستان خارج میکند و در مقابل گروه طالبان تعهد کرده است که امنیت امریکا را تهدید نمی‌کند و به گروه‌های ضد امریکایی هم پناه نمی‌دهد.

از سوی هم، تنش ها میان عبدالله عبدالله، رهبر تیم ثبات و همگرایی و اشرف غنی رهبر تیم دلت ساز به قوت خویش باقیست. آقای عبدالله روز گذشته طی مراسمی در ارگ تصریح نمود که نسبت به امضای موافقت‌نامۀ صلح میان ایالات متحده امریکا و طالبان خوشبین است اما بدین معنا نیست که نتیجه تقلب انتخابات را پذیرفته باشیم.

این درحالی است که ملاهبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان  پس از امضای توافقنامه صلح با امریکا ابراز امیدواری کرد که حقوق همۀ هموطنان زن و مرد در افغانستان به آنها اعطا خواهد شد و از همه شبه‌نظامیان نیز خواست تا از توافق امضا شده با ایالات متحده پیروی کنند.

ملا عبدالغنی برادر، رهبر هیأت مذاکره کننده طالبان در قطر نیز اظهار امیدواری کرد که کشورهایی همچون پاکستان، اندونزی، چین و روسیه در بازسازی آینده افغانستان مشارکت داشته باشند. او تاکید کرد که خواستار برقراری نظامی اسلامی در افغانستان است.

شیر محمد عباس ستانکزی، عضو ارشد مذاکره‌کنندۀ طالبان روز شنبه (۱۰ حوت) امضای توافقنامۀ صلح میان طالبان و امریکا را یک روز مهم در تاریخ افغانستان عنوان کرد و گفت که این توافقنامه امریکا و سازمان ناتو را ملزم می ‌سازد تا تمامی نیروهای نظامی شان را تا چهارده ماه از کشور، بیرون سازند.

وی دربارۀ حکومت آینده گفت که در این باره در گفتگوهای میان افغان ها بحث و گفتگو خواهد شد، اما افزود که بهتر است که یک حکومت به میان آید که از سوی تمام افغان ها، حمایت شود.

ستانکزی همچنان دربارۀ حقوق زنان گفت که «بر حقوق زنان و کودکان بر بنیاد ارزش های اسلامی و فرهنگ افغان ها، احترام گذاشته خواهد شد.»

صندلی افراطیت طالبان یا کرسی لرزان ریاست جمهوری؟

پیام ها

نظرتان را بیان کنید

پیام های ارسالی پس از تایید منتشر خواهند شد