صلح با حزب اسلامی؛ فرصتی برای طالبان است تا سلاح شان را کنار بگذارند

رئیس جمهورغنی در مراسم امضای توافقنامه صلح با حزب اسلامی گفت؛ اکنون فرصتی برای طالبان و سایر گروه های مخالف مسلح است تا راه شانرا با مردم یا علیه مردم و دولت افغانستان انتخاب کنند.

به گزارش افغان خبر: رئیس جمهورغنی با امضای توافقنامه صلح با حزب اسلامی تحت رهبری گلبدین حکمتیار امروز (8میزان) در کابل از سایر گروه های مخالف نیز خواست تا به روند صلح یکجا شوند.

رئیس جمهورغنی تصریح کرد که ادامه جنگ در افغانستان به ضرر مردم است و نفع آن به بیگانگان میرسد.

به باور رئیس جمهورغنی؛ جنگ طالبان علیه مردم افغانستان خلاف دین اسلام است و حرام دانسته میشود. رئیس جمهور با استناد به (آیه 16سوره انفال) در قران کریم خطاب به طالبان گفت:" در این آیه خداوند به مسلمانان گفته اگر طرف مقابل شما خواهان صلح شد، شما هم صلح پیشه کنید".

وی تصریح کرد که دولت افغانستان از آغاز خواهان صلح بود و حالا نیز صلح را بر جنگ ترجیح داده از گروه های مخالف مسلح میخواهد تا با کاروان صلح همگام شوند.

رئیس جمهوغنی بیان داشت که مسئولین دولت افغانستان خواهان صلح است و با این وجود در جنگ با طالبان هرگاه خونی از دو طرف ریخته میشود مسئولیت آن بدوش سران طالبان و گروه های درگیر جنگ خواهد بود.

او با اشاره به توافق صلح میان حزب اسلامی و دولت افغانستان، گفت:" این توافقنامه فرصتی است برای طالبان تا تصمیم گیرند که علیه مردم و دولت افغانستان جنگ میکنند یا همانند حزب اسلامی در کنار ملت به صلح میپیوندند".

غنی تصریح کرد که قرار گرفتن در برابر ملت نتیجه جز خونریزی و کشته شدن ندارد و سود آن به جیب بیگانگان میرود.

وی افزود:"اکنون همه دنیا میدانند که چی کسی جنگ میکند و چی کسی خواهان صلح است؛ جنگ با مردم افغانستان شکست و انزوا را به همراه دارد".

رئیس جمهورغنی گفت که نیروهای دفاعی افغانستان علیه کسی نمیجنگند بلکه مسئولیت آنها دفاع از مردم و خاک افغانستان است و به مسئولیت شان عمل میکنند.

گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان نیز از طریق ویدیوی ثبت شده در این برنامه بیان کرد که یگانه راه رسیدن به هدف؛ مذاکرات صلح بین الافغانی است.

او نیز از گروه طالبان خواست تا از طریق گفتگوهای صلح با دولت افغانستان یک جا شود و خونریزی را پایان دهند.

او بیان داشت که حتی برای آشکار شدن نیت دو طرف آنها به توافق موقت صلح حاضر شوند و برای چند هفته نیت و عمل یک دیگر را بررسی نمایند، اگر در این مدت عملکرد دو طرف رضایت بخش بود برای صلح دایمی عمل نمایند و اگر عملکرد درست نداشتند به جهاد شان ادامه دهند.

قابل ذکر است که روند مذاکرات صلح با طالبان از چند سال به این سو در کشور های مختلف مطرح شد، نمونه آخر آن نشست های چهارجانبه صلح (افغانستان، پاکستان، چین و امریکا) در کابل و اسلام آباد بود که بخاطر عهد شکنی پاکستان بی نتیجه پایان یافت.